İki Yaş Sendromu Nedir Nasıl Başa Çıkılır ?

İki yaş sendromu bir buçuk yaşında üç yaşına kadar devam eden çocuklarda huzursuzluk şeklinde kendisini gösteren bir davranış durumudur. Bir buçuk yaşından sonra başlayan ve çocukların huzursuz olması ağlama krizlerine girmesi bakan kişiler ile anne baba ya da bakıcılar ile sürekli çatışma içerisinde olması durumudur .

Bu yaşlardaki hemen hemen tüm çocuklarda görülür . Kimisinde hafif geçerken kimisinde çok şiddetli bir şekilde yaşanan bir durumdur. O iki yaş sendromunda olan çocuklardan ağlama krizleri huzursuzluk saldırgan davranışlarda bulunma eline geçen her şeyi fırlatma atma şeklinde çevresine ve hatta kendisine zarar verme gibi durumlara da sebep olan bir davranış karmaşasıdır.

Bazı çocuklarda kendi saçını çekme üstünü başını çıkarmam kafasını duvarlara vurma gibi çok daha ağır bir şekilde süreç yaşanmaktadır. Yine yeme bozuklukları verilen her yemeği reddetme gece gündüz fark etmeksizin ağlama krizlerine girme gibi davranışlar yaşanmaktadır. Ama bazı çocuklardan bu kadar ağır geçerken bazılarında ise hemen hemen hiç fark edilmez çocuk yine aynı sakinlikten aynı davranışlarına devam eder. Bu nedenle iki yaş sendromu her çocukta farklı bir şekilde görülebilir. Ve her çocukta kendine has  durumlar yaşanabilir.

İki Yaş Sendromunda Ebeveynler Nasıl Davranmalıdır ? 

İki yaş sendromu anne baba için de oldukça zor bir dönemdir. Özellikle yeni anne baba olan ebeveynler bu durumda ne yapacaklarını bilemez ve kendilerini yetersiz hissederler. Öncelikle anne baba sakin olmak durumundadır.

Çocuğun verdiği bu ani ve hırçın davranışlara sakin bir şekilde yaklaşmalıdır bu durumun geçici olduğunu bir süre sonra çocuğun tekrar eski haline döneceğini bunun bir atak dönemi olduğunu bilmesi gerekir. Böylelikle hem kendisini hem de çocuğu yıpratmadan bu dönemim çok daha kolay bir şekilde atlatmaya çalışmalıdır. 

İki yaş sendromu yaşayan çocuklarda görülen hırçınlıklar da öncelikle anne baba çocuğun kriz anında çocuğa sakin bir dille konuşmayı teklif etmelidir. Onu konuşarak anlayabileceğini konuşarak ona yardımcı olabileceğini söylemelidir.  Onun yaşadığı bu duygu durumunu anlayışla karşılamalıdır ve ona göre tepkiler vererek çocuğu sakinleştirmeye çalışmalıdır.