Kıtalar Günümüzde Nasıl Oluştu! Eskiden Nasıl Gözüküyorlardı?

Dünyanın oluşumu, yaklaşık 4,6 milyar yıl süren uzun ve sancılı bir süreçti. Bu süreç halen devam etmektedir; nasıl antik dünya şimdiki dünyadan farklıysa, gelecek de bildiklerimizden farklı olacaktır. Peki geçmişin Dünyası ve kıtaları günümüzden nasıl farklıydı? Gelin birlikte bir göz atalım.

Çoğu bilim insanı, evrenin 1,3 ila 14 milyar yıl önce Büyük Patlama'da oluştuğuna inanıyor. Big Bang iki şey yarattı: madde ve enerji. O zaman, tüm evren bir iğnenin ucundan binlerce kez daha küçük, sandığımızdan çok daha sıcak ve yoğun bir balona sıkıştırılmıştı. Zamanla, evren soğudu ve büyüdü; uygun ortamlar yaratıldıkça, sonunda yıldızlar ve galaksiler oluştu.

Yer Kürenin Hikayesi Nasıl Başladı?

Dünya, 4,6 milyar yıl önce parçacıkların büyük bir madde bulutunda çarpışmasıyla oluştu. Yerçekimi, tüm bu toz ve gaz parçacıklarını büyük parçalar halinde toplar. Bu büyük kümeler çarpışıp büyümeye devam ederken, dünyamız uzun hikayesine başlıyor. Tabii ki, eski zamanlarda Dünya'nın durumu, bugün bildiğimiz şekilde hiçbir ilgisi yoktur.

Milyarlarca yıl önce, dünyamızın kıtaları bugün olduğundan çok farklı şekilde oluştu. 4.6 milyar yıl önce, Dünya henüz oluşmaya başladığında, uzayda dönen dev bir ateş topundan başka bir şey değildi. Aşırı ısınan gazlar ilk başta uzaya kaçabilirken, Dünya soğudukça yerçekimi yardımıyla tuzağa düşerek atmosferin ilk halini oluşturur ve bunun sonucunda su buharı biriktikçe bulutlar oluşmaya başlar. İlk kara kütlelerinin oluşması milyonlarca yıl aldı.

Levha Hareketleri Nedir?

Bu bölümde tektonik levha hareketlerinin neler olduğunu, Dünya yüzeyini nasıl etkilediğini ve etkilemeye devam ettiğini birlikte inceleyeceğiz. Yıllar geçtikçe, süper kıtalar - birden fazla kıtanın birleşmesiyle oluşan devasa kıtalar - tektonik plaka hareketleriyle oluşmuş ve yok edilmiştir.

Tektonik plaka döngüleri; bir süper okyanus ile süper kıta dengelemesi ile başlar. Levha hareketi söz konusu süper kıtayı parçalamaya başlar ve bunun sonucunda okyanusa dağılan kara kütleleri çarpışır ve yeni süper kıtalar oluşturur; ancak bu süper kıta sonunda aynı kaderi yaşar ve döngü kendini tekrar eder. Şimdi bu döngülerden birinin ortasındayız.